Sick to Death
I've come to the conclusion that Canada must be a disease factory.
So many people seem to be suffering from diseases which, up until now, I'd only read about in the back pages of obscure medical journals. If they're not already on disability insurance for it, they're doing their best to convince the government that they should be, or, failing that...persuading anyone and everyone around them to change their lifestyles to accommodate their wide range of (what I previously thought were) rare symptoms.
Canadians (myself included) seem to be obsessed with our health and I'm not sure if it's a result of government advertising campaigns to promote a healthier lifestyle or if it's because corporations use our already innate fear of death to manipulate us into buying their products. Either way, it's getting on my nerves already.
Let's start with peanuts. They seem innocent enough. But not in Canada. Here, they're a surefire way to kill people. In drive-through windows at fast food outlets, there are signs assuring customers that their food is not cooked with peanut oil. Attached to my son's summer day camp registration form was a reminder not to give him peanuts or any food which could include any peanut derivative (like peanut oil) in it. On restaurant menus, diners are reassured that their food does not include nuts.
The reason behind all the notices is that some people suffer a serious allergic reaction known as anaphylaxis which can be life threatening. According to Anaphylaxis Canada, about 1-2% of the population suffers from it but from all the warnings I'm seeing, you'd think 100% of the population is midst of an anaphylactic epidemic.
I'm almost 40 years old and throughout my whole life, I only know one person who is allergic to peanuts. I grew up on peanut butter and jelly sandwiches along with the rest of my childhood friends. Because I am a vegetarian, my nutritionist told my mother that she should include peanuts in my diet since I wasn't eating meat to ensure a good dose of protein to keep my immune system working properly. I feel badly for people who suffer from this allergic reaction but does it really warrant so much fear mongering?
And then there are all these people walking around wearing masks suffering from environmental illness. While I recognize that some people do feel sick from smelling too much perfume or detergent, but in the eight years I've been absent from Canada, has our environment deteriorated so much that it justifies the sudden increase in people claiming to have environmental illness? Am I that naive or insensitive to the horrors of such illnesses? Or are people just taking things too far?
We could tell the sufferers of such diseases to stay home but apparently they're not even safe there since the advertisers for bug repellant are telling us that if we don't buy their brand, then we might very well be bitten by the deadly West Nile virus carrying mosquitoes.
And I thought terrorism was our biggest threat on our lives. Coming back to all these peanut, perfume and mosquito warnings, you'd never even know there was a War on Terrorism.
It's liability my dear Seawitch...
Much better to protect thine ass with overkill, then to reach into thine wallet and pay for the Western phenomena known as "The Lawsuit".
Just like in the states, I actually saw one of those window sun screens that says "Do not place in window while driving".
Enough said..
Posted by Anonymous | 1/7/06 01:09
I've come to the conclusion that Canada must be a disease factory
Those sound like my words, I'll have to go back through my blog to ensure I have no grounds to sue for breach of copyright! LOL
So they are peanut freaks over there? I kinda have them performing 'controlled explosions' on some kids lunch box because there's a peanut butter sandwich inside.
It reminds me of a joke I heard from a British comedian commenting on the culture differences in the States. He said: "you can walk into a restaraunt and whip a gun out and nobody flinches. Whip out a pack of Benson & Hedges though and everyone is like AARRGGHH". This is obviously the same scenario in Canada except replace cigarettes with a Snickers bar, people will run for miles to get away from one of those snacks of the devil.
Being serious for a second though, it appears the Canadian authorities should maybe take action against some of the fear installing commercials. I mean, anyone with a little common sense would realize that Nova Scotia has the kind of climate that only just makes it inhabitable by humans, the poor mosquitoes have no chance really.
PS: Happy Canada Day!
Posted by Anonymous | 1/7/06 06:02
Everyone in North America should live in Greece for a few years. That should cure them of all their ills.
Posted by melusina | 1/7/06 18:28
zardoz says:
this article ,,cracked me up,,
the cherry on the cake was msMELS
COMMENT ,,,,,,hilarioys
=z=
Posted by Anonymous | 1/7/06 18:54
It's the same in the UK. It is simply covering their asses from lawsuits. I believe it is spreading from the USA, where filing a lawsuit is easier than changing underpants (for some people, a daily reality!).
K.
Posted by Anonymous | 3/7/06 07:10
sorry to say............most folks wearing the masks are NOT taking things too far, they're just trying to have some semblance of a life due to extreme reactions caused by exposure to chemically-based or scented products. I became one of them after living in a house with a mould problem. 3 severe reactions in a week and poof......... incapicitated for the rest of my life!
I make jokes about clean smelling people causing me problems, but it's no joking matter having my thoughts scrambled and living with often drastic and severe reactions to being near someone or something wearing something I react to. And the reactions change for a variety of reasons......life has become a crapshoot on whether I can complete anything I want or start to do. If I am not proactive about taking care of myself, no one else will be.
Think about that the next time you mock folks who have a problem. Most of these problems are caused by living in our industrial society
Posted by Anonymous | 19/11/06 16:59
Γνωσιακές-συμπεριφοριστικές μέθοδοι τραιναρίσματος επεξεργασίας αρνητικών σκέψεων, πεποιθήσεων και ενδιάμεσων πεποιθήσεων (προέλευσης Α. Beck)
1. Εντοπισμός αρνητικής σκέψης (π.χ. μήπως δεν είναι γνωσιακή θεραπεία, αλλά θεραπεία της κυράς μας της μαμμής). Καταγραφή της. Σε περίπτωση μη εντοπισμού συγκεκριμένης αρνητικής σκέψης, γίνεται συζήτηση για αρνητικές σκέψεις των παχύσαρκων, έστω και αν ο θεραπευόμενος είναι πετσί και κόκαλο.
2. Παρουσίαση στον θεραπευόμενο ενός φύλλου χαρτιού με παιδαριώδη σχηματική απεικόνιση και επεξήγηση αρνητικών σκέψεων, με τίτλους που δεν βγάζουν κανένα νόημα. Συζήτηση αδυναμίας του θεραπευόμενου να καταλάβει τι διάολο σημαίνουν αυτά. Διαβεβαίωση του θεραπευτή ότι 99 στους 100 ασθενείς του (SIC) καταλαβαίνουν με την πρώτη περί τίνος πρόκειται και συνεργάζονται καταγράφοντας σκέψεις τους. Επίκληση του επιχειρήματος ότι και στο Ινστιτούτο χρησιμοποιούν την ίδια σελίδα.
3. Πρόταση για βιβλιοθεραπεία. Υπόδειξη βιβλίων, που μιλούν όμως για γνωσιακή θεραπεία και όχι εκείνη της κυράς μας της μαμμής. Συνειδητοποίηση από τον θεραπευόμενο ότι έχει μπόλικες αρνητικές σκέψεις. Καταγραφή τους. Παρουσίασή τους στο θεραπευτή. Αμηχανία του θεραπευτή («Μα εγώ μετά βίας βγάζω μία αρνητική σκέψη από τους πελάτες μου και εσείς μου φέρατε τόσες!»–Θα κάνει πως ξέχασε τι έλεγε προηγουμένως για τους 99 στους 100).
4. Υπόδειξη στο θεραπευόμενο να βάλει σε διαφορετικές στήλες τις αρνητικές σκέψεις και να συμπληρώσει όλες τις στήλες (Assumptions, ενδιάμεσες αρνητικές σκέψεις, πεποιθήσεις, ενισχυτικά γεγονότα για την εμπέδωση των πεποιθήσεων, αμφισβήτηση, εναλλακτική πρόταση, πως αισθάνεσαι μετά την πρόταση που έκανες εσύ ο ίδιος). Αφιέρωση ειδικής συνεδρίας για την διευκρίνιση ότι core beliefs ερμηνεύεται στα ελληνικά «πυρηνικές πεποιθήσεις» και όχι «κεντρικές πεποιθήσεις». Επεξήγηση ότι έτσι το ερμηνεύουν στο Αιγινήτειο και επομένως έτσι είναι η ελληνική γλώσσα. Παράθεση επιχειρήματος ότι core ερμηνεύεται μόνο πυρήνας, πυρηνικό, στο αγγλοελληνικό λεξικό Divry’s (=Γεωργίου Κωνσταντοπούλου εκ Δίβρης).
5. Χωρίς να εξεταστούν οι ήδη εντοπισθείσες αρνητικές σκέψεις, ψάχνουμε και για άλλες. Αναπομπή της λίστας στο θεραπευόμενο με υπόδειξη για πιο γεωμετρικά καλαίσθητη σχεδίαση των στηλών των βαθμών επεξεργασίας κάθε αρνητικής σκέψης. Επανυποβολή στο θεραπευτή σε επόμενη συνεδρία.
6. Self disclosures του θεραπευτή προς το θεραπευόμενο, ώστε ο τελευταίος να καταλάβει τι λάθη κάνει και να τα γράψει. Να γράψει και τις αμφισβητήσεις που θα κάνει ο ίδιος στις δικές του αρνητικές σκέψεις, καθώς και πόσο ωραία νιώθει τώρα που έκανε τη δουλειά όλη μόνος του.
7. Συζήτηση, κατόπιν απορίας του θεραπευόμενου για την Judith Beck και το Βιβλίο της Εισαγωγή στη Γνωσιακή Θεραπεία-Cognitive Therapy, Basics and Beyond, ως προς ανάγκη δόμησης της συνεδρίας, εξαγωγή συμπερασμάτων, σύνδεση με την προηγούμενη συνεδρία, ανάγκη να συνοψίσει ο θεραπευόμενος στο τέλος της θεραπείας τι κατάλαβε και τι δεν κατάλαβε, διαδικασία με οποία οδηγούμαστε από την αρνητική σκέψη στην ενδιάμεση πεποίθηση και μετά στην πεποίθηση. Θα πρέπει να εξηγηθεί στο θεραπευόμενο (αφού συμπληρωθούν τουλάχιστο 65 ώρες συνεδριών) ότι αυτά δεν είναι απόλυτα («Ναι, υπάρχουν ορισμένοι άκαμπτοι συνάδελφοί μου που ακολουθούν αυτή τη δομημένη τεχνική. Όμως έχει γραφτεί – πού; στον Τηλεθεατή;- ότι αυτό κουράζει τους ασθενείς, και πράγματι όλοι οι ασθενείς μου, μου έχουν έρθει παρακαλώντας με, ικετεύοντάς με να μιλάμε ελεύθερα γιατί δεν αντέχουν αυτή τη δόμηση. Εγώ επειδή ενδιαφέρομαι πραγματικά για αυτούς και τους αγαπάω, δεν κάνω δόμηση, για το καλό τους»)
8. Συζήτηση για άλλο είδος θεραπείας που έμαθε ο θεραπευτής ότι κάνουν στο εξωτερικό, και το οποίο έχει σχέση με τη γνωσιακή θεραπεία επειδή δίνει απαντήσεις π.χ. γιατί ο ασθενής νιώθει κατώτερος, ή ότι τον δουλεύουν.
9. Ανακάλυψη ότι υπάρχουν στο φάκελο του θεραπευτή πολλές δεκάδες αρνητικών σκέψεων που λιμνάζουν επί μήνες, χωρίς να έχουν συζητηθεί. Επιχειρήματα για ανατροπή των ισχυρισμών του θεραπευόμενου («Μα εσείς φταίτε για τη διαχείριση του χρόνου, εγώ απλώς συζητάω αυτά που φέρνετε εσείς στη συνεδρία! Κοιτάξτε πως χαμογελάω σαν αυθόρμητο παιδί!»).
10. Ο θεραπευόμενος θα μπορούσε να επικοινωνήσει με με e-mail με άλλο γνωσιακό συμπεριφοριστικό θεραπευτή, πρώην μπάτσο, και να λάβει την απάντηση («Στη γνωσιακή θεραπεία υπάρχει πάντα δομή, επαγγελματικότητα και πάντοτε σαφής χρονικός ορίζοντας»). Η φράση «σαφής χρονικός ορίζοντας», μπορεί να χτυπήσει σαν καμπάνα στο μυαλό του θεραπευόμενου. Επικοινωνία με το θεραπευτή του.
11. Ο θεραπευτής μπορεί να στείλει μήνυμα SMS στο θεραπευόμενο, να μη ζητάει σαφή χρονικό ορίζοντα, επειδή «έχει διαταραχή προσωπικότητας» (πρώτη φορά να του το πει με SMS) και επομένως έχει «πολλή, πολλή, πολλή δουλειά ακόμα!»
12. Ο θεραπευτής, χωρίς να ακολουθήσει τη μέθοδο που περιγράφει η Judith Beck, για μετάβαση από αρνητικές σκέψεις σε ενδιάμεσες πεποιθήσεις, πρέπει να πετάξει στη μούρη του θεραπευόμενου ό,τι «πυρηνικές» πεποιθήσεις πρέπει να έχει (προσέξτε –όχι «έχει») ο θεραπευόμενος, αφού του έχει διαγνώσει τη συγκεκριμένη διαταραχή (ίσως να είναι η συγκεκριμένη διαταραχή που έχει αναλάβει σαν εργασία να παρουσιάσει σε ομήγυρη εκλεκτών θεραπευτών, οπότε ο πελάτης γίνεται guinea pig). Έτσι, θέλει δεν θέλει, ο θεραπευόμενος έχει δύο επιλογές ή να κάνει το θύμα, αποδεχόμενος πεποιθήσεις που δεν του πάνε, ή να πάει αλλού. Μπορεί ο θεραπευόμενος να ρωτήσει με e-mail μια άλλη θεραπεύτρια τι να κάνει. Σε μια τέτοια περίπτωση, εκείνη θα πρέπει να του απαντήσει, μεταξύ άλλων, ότι «πρέπει να συζητήσετε το θέμα με το θεραπευτή σας. Αν πάτε σε άλλο θεραπευτή μην παραλείψετε να του αναφέρετε το λόγο διαφωνίας σας με τον προηγούμενο».
13. Ο λόγος του προηγούμενου είναι προφανής. Για την περίπτωση που ο θεραπευόμενος το κρύψει από το νέο θεραπευτή του, θα πρέπει να ζητηθεί εκ των προτέρων από τους συναδέλφους να δείξουν συναδελφική αλληλεγγύη. Κανένας δεν πρέπει να δέχεται άνθρωπο που υποτίμησε τη διάγνωση και διαδικασία –καλή ή κακή- άλλου συναδέλφου.
14. Μπορεί να γίνει δεκτό αίτημα του θεραπευόμενου για γνωσιακή-συμπεριφοριστική θεραπεία μέσω μερικών e-mails, επι αμοιβή. Φυσικά στην αμοιβή περιλαμβάνονται 40 λεπτά για τη λήψη του μηνύματος και άλλα 40 λεπτά για την αποστολή της απάντησης, επειδή το computer του θεραπευτή είναι αργό και καθυστερεί στην πρόσβαση στο Ιντερνέτ και θα το αλλάξει ….. το Μάιο. Το περιεχόμενο των απαντητικών μηνυμάτων πρέπει να περιέχει μόνο διευκρινιστικές ερωτήσεις, χωρίς να οδηγεί σε κάποιο γνωσιακό συμπέρασμα. Παράλληλα να του μαθαίνει μερικά κόλπα για να θυμάται ονόματα (π.χ. για να θυμάσαι τον Γαβριήλ Γαβριηλίδη, να έχεις στο μυαλό σου το ΓΑΒ-ΓΑΒ του σκύλου).
15. Θα πρέπει να καταγγελθεί σαν απαράδεκτη η άποψη της Judith Beck, σύμφωνα με την οποία «είναι δυνατόν να υπάρχει και αρνητική σκέψη που να είναι αληθινή και στην περίπτωση αυτή ο θεραπευτής αντί να την αμφισβητεί, βοηθάει τον θεραπευόμενο να επιλύσει το βασικό του πρόβλημα». Αυτό φέρνει σε δύσκολη θέση το γνωσιακό θεραπευτή που έχει σαν στόχο του να δουλεύει μόνο από τα συγκεκριμένα γνωστικά λάθη, τα οποία έχουμε μάθει απέξω κι ανακατωτά. Διαφορετικά ανοίγει το κουτί της Πανδώρας και ….. Δεν είναι δουλειά του γνωσιακού θεραπευτή να ασχολείται με άλλο πρόβλημα (π.χ. αν έχασε τη δουλειά του ο θεραπευόμενος) εκτός από το να τον βοηθήσει να συνειδητοποιήσει τις στάνταρντ αρνητικές σκέψεις που κάνει.
16. Μπορεί τέλος να ανακαλύψει ο θεραπευτής (με καθυστέρηση 3 μηνών) ότι έχει ξεχάσει συγκεκριμένο κείμενο, το οποίο είχε υποσχεθεί να διορθώσει ως προς τη διαδικασία των αρνητικών σκέψεων. Τότε του λέγει «α νόμιζα ότι τα κάνατε με άλλο θεραπευτή το καλοκαίρι!».
17. Τελευταίο επιχείρημα, μετά από 70 ώρες συνεδριών, ο θεραπευτής μπορεί να πει «ε, αν τελικά δεν είστε ευχαριστημένος από την προσέγγισή μου, μπορείτε να πάτε σε άλλο θεραπευτή» (έχοντας βέβαια φροντίσει να σαμποτάρει επιτυχώς μια παρόμοια προσπάθεια προσέγγισης άλλου θεραπευτή). Αν ο θεραπευόμενος ζητήσει από το θεραπευτή του να του συστήσει κάποιον άλλον, εκείνος πρέπει να κάνει πως δεν ξέρει κανέναν. Μπορεί να προσποιηθεί μόλις γύρισε από σπουδές που έκανε στη Μαδαγασκάρη και δεν ξέρει ούτε έναν.
18. Οι θεραπευτές δεν πρέπει να νιώθουν άσχημα όταν διαχειρίζονται αρνητικές σκέψεις με αυτό τον τρόπο. Με τη διαδικασία αυτή ο θεραπευόμενος θα ξεχάσει την αρχική αιτία που τον ενοχλούσε και θα έχει αγανακτήσει με το θεραπευτή του (=θα μπορούσε να αποτελέσει κάποια βερσιόν ομοιοπαθητικής!) Επίσης, όταν ο θεραπευόμενος πάψει να αγανακτεί κατά του θεραπευτή (που δεν δίνει λογαριασμό σε κανένα και δεν νιώθει ποτέ άσχημα για το «έργο» του), σημαίνει ότι είναι κοντά στο τέλος της θεραπείας.
19. Γενικά ο Γνωσιακός θεραπευτής πρέπει να είναι ένα αυθόρμητο παιδί, απαλλαγμένο από οποιοδήποτε αίσθημα ενοχής, ευχάριστο στην παρέα του, που θα αντιμετωπίζει τα πάντα με ένα χαμόγελο και δεν θα κρατάει άσχημες σκέψεις στο κεφάλι του.
ergrearg ggrr στις 11/5/2006, 10:29
Κοιταξε από ότι καταλαβαινω το προβλημα σου είναι ο θεραπευτης και αυτό συμπαρασυρει και τη μεθοδο.
Η γνωσιακη είναι η Νο1 μεθοδος τα τελευταια χρονια αλλα μαλλον επεσες σε μ****α ψυχολογο που βαριεται η περασε τα μαθηματα με σκονακι.
Μην κολλας σε αυτό και αν δεν θες να τον δεις παλι τον θεραπευτη η πηγαινε σε αλλον η καντο μονος σου αφου μετα από 70 ωρες κατι θα καταλαβες
Εγω σου προτεινω το βιβλιο «ανακαλυπτοντας ξανα τη ζωη» του YOUNG εκδοδεις πατακη αυτος είναι μαθητης του ΜΠΕΚ και μιλαει για δεκα προβλημα συμπεριφορας καπου θα βρεις και το δικο σου αλλα το μεγαλο μυστικό είναι να ακολουθεις κατά γραμμα αυτά που λει και τα βηματα που σου λεει να κανεις θα τα κανεις ώστε να εχουν μια συνεχεια όχι ένα τωρα το άλλο σε ένα μηνα αυτά που σου λενε να γραφεις θα τα γραφεις συνεχεια για το κάθε προβλημα την κάθε αρνητικη σκεψη θα προσπαθεις να την ανατρεψεις πολλες φορες και αυτό θα περασει στον εγκεφαλο σου
Η γνωσιακη διδασκετε στα πανεπιστημια παντου δεν είναι μ*****ς ολοι αυτοι οσο γελοια και να σου φαινεται λειτουγρει
Δεν ειμαι ψυχολογος αλλα αντιμετωπισα προβλημα το οποιο το λυνω και το εξαφανιζω καθημερινα με κοπο και επιμονη αλλα αξιζει.
Αν θες κατι άλλο εδώ ειμαι
kostas_athens στις 11/5/2006, 01:04
Κατ αρχήν να εξηγήσω και να ξεκαθαρίσω οτι δεν ειμαι ψυχολόγος και επιπλεον δεν ξερω το συστημα αυτο καθολου.
Αρα σου λεω προσωπικες μου γνωμες και μιλαω σαν ασχετος.
Στο προφίλ μου όμως θα δεις οτι δεν ειμαι και τοσο άσχετος. Απλα δεν εχω σπουδασει.
Εγω προσωπικά πιστευω οτι το βασικοχαρακτηριστικο του θεραπευτει που σου "παει " ειναι το να μην κανει καμμια απολυτως εκτίμηση. Θετική η αρνητική.
Αν κανει τότε είτε ειναι πολυ στις κακες του είτε δεν ξερει πως να αντιμετωπισει το προβημα σου είτε το έχει ο ίδιος και δεν τα εχει καταφερει με αυτο.
Οποτε με αυτο το πραγμα γνώμονα, παιρνεις δρόμο
Σε εμενα θα μου εφτανε για να φύγω η
...διαβεβαιωση θεραπευτή ότι 99 στους 100 ασθενείς του (SIC) καταλαβαίνουν με την πρώτη περί τίνος πρόκειται και συνεργάζονται καταγράφοντας σκέψεις τους...
Γιατι σε συγκρινει με αλλους και αυτο ειναι εκτίμηση.
και το πιο κατω ειναι εκτίμηση:
...εγώ μετά βίας βγάζω μία αρνητική σκέψη από τους πελάτες μου και εσείς μου φέρατε τόσες...
Μου κακοφαιενται το να ανοιγει καποιος πληγες στον ενδιαφερομενο και να ανοιγει και να ανοιγει χωρις να κλεινει και καποια.
Προτιμαω να πιανει ενα θεμα και να το ξεμπερδευει. Αλλα δεν ειμαι απολυτος σε αυτο.
...Μα εσείς φταίτε για τη διαχείριση του χρόνου... = εκτίμηση
«έχει διαταραχή προσωπικότητας»
= εκτιμηση
έχει «πολλή, πολλή, πολλή δουλειά ακόμα!»
= εκτίμηση
«πυρηνικές» πεποιθήσεις πρέπει να έχει ο θεραπευόμενος, =εκτιμηση
αφού του έχει διαγνώσει τη συγκεκριμένη διαταραχή (απο την στιγμη που το ανακοινωνει στον ενδιαφερομενο οτι εχει την ταδε διαταραχή ειναι εκτίμηση).
Το αν σε αμφισβητει ειναι εκτιμηση αλλα ειναι καπως σχετικο εδω γιατι μπορει να ειναι θεμα της τεχνκης. Δεν ξερω και δεν επιμενω. απλα αν ποτε εκανα κατι τετοιο θα το εκανα σαν τελικό τεστ για να δω οτι ολα πανε καλα.
Εγω πιστευω βαθεια οτι το κλειδι στο να βοηθησεις καποιον ειναι να μην κρίνεις καθολου τον άλλο με κανενα απολυτως τροπο (Αρα και να μην τον συμβουλέψεις). Απο εκει και περα αν δεν βρεις κατι καλυτερο για να κρινεις θεραπευτές χρησιμοποίησε αυτο.
Posted by Anonymous | 18/6/08 09:23